Diary of Sanggyun2
#Gyuntin #ซังกยุนกินน้อง

ซังกยุนผลักจัสตินเข้ามาในห้องน้ำแล้วลงกลอนอย่างดี คนตัวเล็กตกใจหันหน้ามาเผชิญสายตากระหายจากอีกคน พยายามถอยหลังแต่ทำได้เพียงเท่านั้นเพราะติดกำแพง

“พี่จะทำอะไร” คนตัวเล็กเบิ่งตาโด ตาหวานๆฉายแววตื่นตกใจปนความกลัว

“ก็เห็นว่านายอยากลอง” ซังกยุนโน้มตัวเข้าใกล้อีกจนเกือบจะทับแต่ยังยั้งร่างกายไว้ 



ริมฝีปากคลอเคลียใบหูอ่อนกระซิบแผ่วเบาด้วยน้ำเสียงเชิญชวน แอบสูดกลิ่นกายหอมบริเวณลำคอระหงชวนให้มีอารมณ์ขึ้นมาจริงๆ กลิ่นของจัสตินเป็นกลิ่นพิเศษแบบที่เขาไม่เคยสัมผัสจากผู้หญิงคนไหน กลิ่นของความไร้เดียงสา กลิ่นความอ่อนเยาว์แต่ก็น่าหลงใหล ไม่รู้ว่ากลิ่นเหล่านี้มาจากน้ำหอมกลิ่นแป้งเด็กหรือเป็นเพราะเจ้าตัวใช้แป้งเด็กจริงๆกันแน่

“ต…แต่ผมยังไม่พร้อม ไม่ใช่ตอนนี้ ” จัสตินส่ายหน้าแรงๆ พยายามมองตาซังกยุนอ้อนวอนให้เห็นใจเพราะถึงแม้จะโชว์แล้วแต่ก็ใช่ว่าไม่ต้องขึ้นเวทีอีก

“นายไม่สงสารพี่หรอ” คนเจ้าเล่ห์ใช้ไม้ตาย จับมือน้อยๆมากุมส่วนแข็งขืนของตัวเอง จัสตินจะดึงมือออกแต่มือใหญ่ก็ไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ 



คนตัวเล็กหลับตาปี๋เบี่ยงใบหน้าหลบริมฝีปากเร่าร้อนบริเวณซอกคอ ครั้งแรกในชีวิตที่มีคนทำแบบนี้กับเขา จัสตินใจเต้นแรงจนเขาคิดว่ามันจะทะลุออกมาจากออกไหมและเขาก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะความตื่นเต้นหรือความกลัวกันแน่

“ตัวเล็กช่วยพี่ด้วยนะ พี่ไม่ไหวแล้ว” ริมฝีปากคลอเคลียใบหูบางอีกครั้ง งับมันเบาๆแต่จัสตินกลับรู้สึกว่ามันแรงมากจนเขาสะดุ้ง

“อื้อ…” คนหน้าหวานไม่เพียงรู้สึกถึงการงับแต่ยังรู้สึกถึงความเปียกชื้นจากลิ้นที่ยิ่งทำให้เขานั้นกลัว

“ไม่…ฮือ…ไม่นะ ฮึก” ในที่สุดความกลัวก็ถูกกลั่นกรองออกมาเป็นน้ำตาหล่นเผลาะลงบนแก้มใส 



เสียงสะอื้นทำให้ซังกยุนหยุดชะงัก ผละออกมาเล็กน้อยเพื่อมองใบหน้าหวานที่กำลังตื่นกลัว ในหนึ่งเขาอยากหยุดเพราะความสงสารถึงแม้ว่าเขาเองจะไม่ไหวแล้วก็ตาม แต่อีกใจหนึ่งเขาก็อยากเห็นมากกว่านี้ น้ำตา ความกลัว จมูกรั้นที่แดงเพราะการร้องไห้ ร่องรอยจูบบนซอกคอที่มาจากฝีมือเขา เขาอยากเห็นมัน อยากเห็นทุกอย่างที่มาจากเขาและในที่สุดกิเลสตัณหาก็มีอยู่เหนือเหตุผล แต่ซังกยุนร้ายกว่านั้น เขาไม่อยากบังคับใคร มือใหญ่ข้างหนึ่งกุมใบหน้าหวานแต่อีกข้างยังคงไม่ปล่อยมือเล็กๆนั้น

“ฉันขอโทษนะ แต่นายไม่รู้หรอกว่าฉันหยุดมันมานานแค่ไหน ใช่ ฉันไม่เคยขาดเรื่องแบบนี้จนกระทั่งต้องเข้ามาในรายการ ถ้าฉันต้องออกไปหรือรายการจบมันก็จะเริ่มขึ้นใหม่ แต่ตอนนี้ฉันมีนายและฉันไม่คิดจะมีใครอีก”

“…”

“ให้ฉันได้ไหม ความรักของนาย…ให้ฉันเถอะนะ” ตาคมจ้องมองในดวงตากลมโตที่กำลังสั่นระริก เขารู้ว่าจัสตินกำลังตัดสินใจและเขาก็กำลังลุ้นกับคำตอบของมันเพราะนี่เป็นการเสี่ยงครั้งแรกของเขา ซังกยุนคนนี้ไม่เคยต้องร้องขอความรักจากใครแต่ครั้งนี้มันคุ้มที่จะเสี่ยง

“ผม…ผมจะไม่เป็นไรใช่ไหม ผมไม่รู้เลยว่าจริงๆมันเป็นยังไง ผมยังไม่ถึง20ด้วยซ้ำ”

“ชู่ว…นายมีความสุขที่อยู่กับฉันไหม”

“ฮะ อยู่กับพี่ผมมีความสุขที่สุด”

“งั้นครั้งนี้นายก็จะมีความสุขเหมือนกัน…เชื่อใจฉันนะ” จัสตินหลับตาพยักหน้าน้อยๆ เขาเชื่อใจคนที่ตัวเองรักเพราะตกหลุมรักไปแล้ว แม้ตอนนี้ซังกยุนจะเหมือนราชสีห์ที่น่ากลัวก็ตาม

เปลือกตาบางปิดลงพร้อมกับการกระโจนขย้ำของของราชสีห์ตรงหน้า มือใหญ่สองข้างค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวตัวนอกอย่างเชื่องช้าจนหมดแต่ก็ต้องพบเสื้อเชิ้ตแขนยาวตัวในรัดกุมติดกระดุมถึงคอ พาลให้เขาหงุดหงิด ซังกยุนค่อยปลดกระดุมคอแต่แล้วจัวตินก็ต้องตกใจเมื่อกระดุมเม็ดถัดไปถูกกระชากอย่างรุนแรงจนขาดกระทั่งเม็ดสุดท้าย กระดุมหลายเม็ดกระเด็นกระดอนจนจัสตินตกใจ

“พี่ซังกยุน! แล้วผมจะใส่ยังไงละฮะ” คนตัวเล็กว่าเสียงดัง

“ก็ติดแค่เม็ดบนสิ” ซังกยุนตอบกลับขณะแหวกเสื้อออกเล็กน้อยแล้วลูบเฟ้นกายบางอย่างจาบจ้วง กล้ามเนื้อหน้าท้องที่นูนเล็กน้อยยิ่งทำให้คนตัวเล็กดูเซ็กซี่ เอวบางถูกเค้นหนักๆจนขึ้นรอยมือก่อนที่จะถูกกระชากเข้าหาคนตัวสูงใหญ่อย่างแนบชิด

“อ๊ะ” สองมือเล็กทาบลงบนอกแกร่งออกแรงดันคนตรงหน้าแต่ไม่เป็นผล ซังกยุนประทับริมฝีปากลงบนอกบางดูดดุนเม็ดทับทิมสีชมพูข้างหนึ่ง อีกข้างก็ใช้มือหยอกล้อแผ่วเบาพาให้คนตัวเล็กสั่นสะท้านเกร็งอกขึ้นรับความเสียวซ่านที่ไม่เคยพานพบ

“อื้อ พี่ฮะ ผม…มันรู้สึก…แปลกๆ”

“เขาเรียกว่าเสียว” ซังกยุนจูบปิดปากคนตัวเล็กดันลิ้นพันเกี่ยวอย่างเชี่ยวชาญ แม้ตอนแรกลิ้นเล็กจะพยายามหนีแต่ก็ต้องเคลิ้มไปกับรสจูบที่เร่าร้อนอยู่ดี

“ถ้านายไปทำแบบนี้หรือรู้สึกเสียวกับใครฉันจะตีนาย เข้าใจไหม”

“อื้อ เข้า…เข้าใจแล้วฮะ” คนตัวใหญ่ผละจูบออกปล่อยให้คนตัวเล็กได้หายใจ แต่ก็ใจดีได้ไม่นานเมื่ออีกฝ่ายถูกจับให้พลิกตัวหันหลัง

“เอามือค้ำกำแพงไว้จัสติน” คนตัวเล็กทำตามที่บอก สะโพกถูกดึง แผ่นหลังถูกกดลงเล็กน้อย จัสตินรู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในท่าน่าอายแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ เข็มขัดและกางเกงถูกปลดและดึงลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ชั้นใน Calvin klein สุดหวงถูกนิ้วใหญ่เกี่ยวลงไปอย่างง่ายดาย 


"ดูดหน่อยจัสติน"



"อื้อ อื้ม"



ปากเล็กถูกนิ้วใหญ่เข้าแทรกแทรงฉับพลันแต่ยังทำตามคำสั่งแต่โดยดี ลิ้นเล็กพันเกี่ยวนิ้วใหญ่ในโพรงปากเงอะงะเชกเช่นคนไร้เดียงสา เพียงสักครู่ก็ถูกนำออกไปก่อนที่จะถูกใส่เข้ามาใหม่ แต่ไม่ใช่ที่ปาก



"อ๊ะ"


ยามที่ปลายนิ้วแตะดุนทางเข้าจัสตินสะดุ้งน้อยๆแต่กลับถูกมือใหญ่อีกข้างเกี่ยวหน้าท้องแบนราบล็อคตัวไว้แน่น นิ้วใหญ่ยังคงแทรกเข้ามาจนสุด จัสตินร้องครางด้วยด้วยความเจ็บปวดจากการมีสิ่งแปลกปลอมล่วงล้ำเข้ามาเป็นครั้งแรก

“อ๊ะ ผมเจ็บ เจ็บ”

“ชู่ว ถ้านายร้องดังอาจมีคนเข้ามาได้ยิน กัดผ้าไว้นะ” 



ซังกยุนดึงผ้าเช็ดหน้าหรือผ้าอะไรสักอย่างที่จัสตินใช้ในการแสดงเมื่อครู่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงหลังเพื่อให้อีกฝ่ายกัด ชวนทำให้เขานึกถึงตอนที่จัสตินเต้นพร้อมกับกัดผ้าไปด้วยบนเวที ฟันซี่น้อยกัดตามคำสั่งไว้แน่น 



นิ้วใหญ่ยังคงขยับอยู่เรื่อยๆเพื่อให้ช่องทางเข้าคลายตัวลง พอเริ่มดีขึ้นนิ้วที่สองและที่สามก็ค่อยๆแทรกตามเข้ามา เมื่อแน่ใจแล้วว่าคนใต้ร่างพร้อม ซังกยุนก็เผยแก่นกายใหญ่ที่คับแน่นอยู่นานแล้วออกมา ชักรูดอยู่ไม่กี่ทีก็ค่อยๆดันตัวเข้าไปในช่องทางสีสวย

“อื้อ” จัสตินเจ็บปวดรวดร้าวตั้งแต่สะโพกจนถึงแผ่นหลัง กัดผ้าในปากแน่น เสียงร้องถูกกักเก็บไว้แค่เพียงในลำคอ ได้แต่รอจนกระทั่งแก่นกายถูกดันจนสุด

“อ่า จัสติน นายนี่มัน…อ่า” เสียงครางข้างหลังบ่งบอกถึงความพอใจอย่างที่สุด เมื่อจัดท่าทางเข้าที่ความรุนแรงก็เริ่มถาโถมใส่กายบาง สะโพกหนาขยับโยกรัวเร็วไม่มีหยุดจนจัสตินทนไม่ไหวเผลอปล่อยผ้าที่กัดอยู่และปล่อยเสียงร้องครางหวานออกมาในที่สุด

“อ๊า อ๊า อื้อ เจ็บ อ๊ะ ช้า ช้าหน่อย ฮือ” 



ความเจ็บปวดเปลี่ยนเสียงร้องครางหวานให้เป็นเสียงร่ำไห้ในที่สุด ซังกยุนลดจังหวะเร่าร้อน จับใบหน้าหวานให้หันมารับจูบดูดดื่ม ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากจูบซับน้ำตาบนใบหน้า เขาคิดว่าท่านี้อาจจะทำให้อีกฝ่ายกลัวและรู้สึกไร้ที่พึ่งเพราะนี่เป็นครั้งแรกของจัสติน เขาอยากใส่ใจกับมันให้มากๆ

“อ๊ะ” จัสตินสะดุ้งเฮือกเมื่อซังกยุนถอนตัวตนออก ช่องทางด้านหลังรู้สึกวูบโหวงและปวดระบมไปหมด ซังกยุนจับตัวอีกฝ่ายให้หันมาเผชิญหน้าก่อนจะพาตนเองมานั่งบนชักโครกแล้วดึงอีกฝ่ายให้ค่อยๆนั่งทับลงมาบนแก่นกายร้อน

“อึก” ท่านี้ทำให้จัสตินจุกมากแต่ก็รู้สึกดีจนบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะได้เห็นหน้าซังกยุนเขาถึงได้หยุดร้องไห้

“กลัวก็กอดฉัน เจ็บก็จิกได้ มองหน้าฉันแล้วมีความสุขไปด้วยกันตกลงไหม” 



พูดพลางเช็ดน้ำตาอีกฝ่ายไปด้วยจนได้รับรอยยิ้มกว้างเป็นการตอบแทนแต่แล้วก็โดนแกล้งกระทุ้งกายใส่จนตัวลอยทำให้ผวากอดคออีกฝ่ายแน่น 



สองมือใหญ่จับสะโพกอิ่มยกขึ้นเล็กน้อยแล้วเริ่มจังหวะอีกครั้ง เนิบช้าแต่หนักหน่วงไม่รุนแรงเหมือนคราแรกเพราะครั้งนี้เขาอยากมองหน้าหวานๆตรงหน้ามากกว่าที่จะพ่นอารมณ์รุนแรงใส่ ผละมือข้างหนึ่งจับแก่นกายสวยตรงหน้าชักรูดจนคนตัวน้อยสติเตลิด

“อ่ะ อ๊ะ พี่ฮะ ผมปวด…อ๊า” ไม่นานคนตัวเล็กก็กระตุกเกร็งปลดปลอดออกมาก่อน จัสตินตัวอ่อนปวกเปียกซบใบหน้าขาวบนไหล่กว้างรอคนตัวใหญ่เสร็จ กายบางสั่นคลอนขึ้นลงไปตามแรงกระทุ้ง ทรมานที่สุดก็ช่วงที่ซังกยุนเร่งจังหวะสุดท้าย เสียวซ่านจนต้องกัดไหล่แกร่งแรงๆ

“อืม เด็กดี อีกแป๊ปนะครับ อ่ะ อ่า” ความเจ็บนิดๆจากแรงกัดกระตุ้นอารมณ์ให้สูงขึ้น พุ่งทะยานจนถึงขีดสุด ความอุ่นร้อนพุ่งเข้ามาภายใน แผ่ซ่านจนกายผวาแต่ก็รู้สึกดีแม้จะรู้สึกคับแน่นกว่าเดิมก็ตาม สองคนเหนื่อยหอบอยู่แบบนั้นจนซังกยุนลุกขึ้นโดยที่ยังไม่ได้ถอนกายออก ยกตัวจัสตินเล็กน้อยให้กายหลุดออกจากกันแล้วจับคนตัวเล็กนั่งแต่งตัวไม่ต่างจากตุ๊กตาตัวน้อย



ซังกยนใช้ผ้าที่จัสตินกัดในตอนแรกเช็ดคราบน้ำรักของคนตัวเล็กรวมถึงช่องทางด้านหลัง ขาสองข้างถูกจับให้งอขึ้นในท่าน่าอายเผยให้เห็นช่องทางแดงก่ำที่เต็มไปด้วยน้ำรักผลงานของเขาชัดเจน ซังกยุนยิ้มภูมิใจน้อยๆก่อนจะลงมือเช็ดอย่างแผ่วเบาจนสะอาดดี



ชายหนุ่มดีใจที่ไม่มีเลือดออกซึ่งนั่นแปลว่าเขาเองก็ยังคงฝีมือไม่ตกในเรื่องนี้อยู่ แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเขาแต่ไม่ใช่กับจัสติน การที่อีกฝ่ายไม่เสียเลือดทั้งที่นี่เป็นครั้งแรกถือว่าเป็นเรื่องดี

“โอ๊ย” จัสตินร้องครวญครางเมื่อลุกขึ้นเพราะเจ็บช่องทางยามจะก้าวขาเดิน

“ให้ฉันอุ้มไหม”

“บ้าหรอ” จัสตินมองกลับตาขวาง แขนใหญ่เกี่ยวเอวเล็วแนบข้างตัวเพื่อพยุงเดิน อีกฝ่ายก็วาดแขดเรียวพาดไหล่หนา

“ทำแบบนี้ดีกว่าผมจะได้บอกคนอื่นว่าเจ็บสะโพกเพราะเต้นมากไป”

“เด็กโกหก”

“ก็เพราะใครล่ะฮะ”

“ทำไมไม่บอกไปล่ะว่าเพราะ ’โยก’ มากไป”

เพี๊ยะ!

“ผมไม่ได้โยกซะหน่อย” มือเรียวตีบนอกหนาแรงๆเพราะแกล้งตัวเองอีกแล้ว

“โอเคๆ พี่โยกคนเดียวก็ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า”

“รีบไปกันเถอะฮะ เราออกมานานแล้ว”

คนหนึ่งกอดคออีกคนก็กอดเอวพาเดินเคียงข้างกันกลับไปอย่างมีความสุขโดยที่ไม่รู้เลยว่าพายุลูกใหญ่แห่งการหลอกลวงกำลังจะย้อนกลับมาทำร้ายคนทั้งสอง

ชุดนี้ไงที่โดนซังกยุนกระชาก อิอิ


https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1639012

ตามทวงแอคหลัก @gunzovalo
แอครอง @jsg036